Η αξία του χρόνου στην εποχή του COVID-19

Μέχρι πρόσφατα οι ζωές μας ήταν σε μια τάξη. Φαινομενικά τουλάχιστον. Σπίτι – εργασία –προσωπικός χρόνος – διακοπές. Αυτή η τάξη έπαψε να υπάρχει. Στην δουλειά μας οι εξαντλητικοί ρυθμοί που γνωρίζαμε μειώνονται, οι ασφυκτικές προθεσμίες λιγοστεύουν. Στο συνεχές κυνήγι του χρόνου για πρώτη φορά αισθανόμαστε να μην ασφυκτιούμε και αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε τη σημασία του παραγωγικού χρόνου. Φαίνεται πως ξαφνικά ο χρόνος αποκτά διαφορετική σημασία. Εργασιακά, τόσο οι επιχειρηματίες όσο και οι εργαζόμενοι έρχονται αντιμέτωποι με μια περίεργη αίσθηση: Την άπλετη διάθεση χρόνου.

Φυσικά η διαφορετικότητα αυτή αναδεικνύει την ποιότητα της σχέσης με τον εαυτό μας, με τις οικογένειές μας και φυσικά με την εργασία μας από όπου συνηθίζαμε να δεχόμαστε τη μεγαλύτερη πίεση. Ξαφνικά ο χρόνος γίνεται περισσότερο πολύτιμος από ποτέ άλλοτε και εξαρτάται από τον καθένα μας πως θα τον αξιοποιήσει.

Προσωπικά δίνω πολύ περισσότερο χρόνο για την οικογένεια, σε προσωπικές δεξιότητες αλλά και σε πράγματα που ήταν πολύ σημαντικά όπως πλάνα και ιδέες που σε άλλες εποχές ήταν πολύ δύσκολο να ευδοκιμήσουν. Επιχειρηματικές ιδέες, ανάπτυξη τομέων που θα είχαν μεγάλο ενδιαφέρον και που κρύβουν μεγάλες ευκαιρίες.

Το τελευταίο διάστημα συνειδητοποίησα ότι πολλοί άνθρωποι με τους οποίους συνομιλώ βλέπουν αυτή τη διαθεσιμότητα χρόνου με αισιοδοξία και ως ευκαιρία. Αναζητούν κατευθύνσεις και κάνουν προβλέψεις για το ποια θα είναι η επόμενη μέρα, ποιοι θα είναι οι δικοί τους παράγοντες διαφοροποίησης, ποιες νέες τάσεις πρέπει να ακολουθήσουν. Φυσικά οι επιχειρήσεις τους έχουν επηρεαστεί σε μεγάλο ή μικρότερο βαθμό. Τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετώπιζαν έχουν λιγοστέψει εξ’ αντικειμένου αλλά υπάρχουν άλλου είδους ανησυχίες που σχετίζονται με το ποιοι θα είμαστε μετά την κρίση.

Φαίνεται ότι οι επιχειρήσεις που θα επιβιώσουν είναι αυτές που θα επιδείξουν τα καλύτερα αντανακλαστικά. Το ίδιο προφανώς συνέβη σε όλες τις κρίσεις. Το ίδιο συνέβη και όταν διάφορες τάσεις ωθούσαν την αγορά προς διάφορες κατευθύνσεις. Κάποιες εταιρίες προσαρμόζονταν κάποιες αδυνατούσαν και τελείωναν. Αυτό που θα κάνει την διαφορά είναι η ταχύτητα με την οποία μπορεί κάποια εταιρία να αναπτύξει «κουλτούρα προσαρμογής» σε αυτή την νέα πραγματικότητα. Η κουλτούρα αυτή νοείται ως η κοινή συνισταμένη ατομικών συμπεριφορών.

Με τον έναν ή άλλο τρόπο θα χρειαστεί να αντικρίσουμε κατάματα την πραγματικότητα και τους φόβους μας όπως συμβαίνει πάντα σε κρίσεις.  Η κρίση όμως λειτουργεί και ως επιταχυντής γεγονότων για αποφάσεις και ιδέες που αναβάλαμε λόγω χρόνου. Μπορεί να είναι καταπληκτική ευκαιρία για να μάθουμε πράγματα που πάντα θέλαμε αλλά δεν μπορούσαμε να τα εντάξουμε στην καθημερινότητά μας.

Ευκαιρία και για τις προσωπικές και επαγγελματικές μας ζωές να επαναξιολογήσουμε τις δράσεις μας. Προ Covid-19 οι ζωές μας ήταν διασπασμένες σε εκατοντάδες διαφορετικές υποχρεώσεις και projects. Τώρα αυτό που μας απασχολεί επικεντρώνεται στα εξής τρία σημεία:

• Πως μπορούμε αυτό που κάνουμε να έχει το μεγαλύτερο δυνατό αντίκτυπο;
• Ποια πράγματα δεν αξίζουν πλέον την ενέργεια και την προσοχή μας;
• Τι θα είναι αυτό που σήμερα κάνουμε και θα το θυμούνται οι άλλοι από εμάς μετά την κρίση;

Αυτά είναι σκληρά αλλά απαραίτητα ερωτήματα που θέτουμε στους εαυτούς μας. Σίγουρα μπορεί να περιορίσαμε κάποια από τα πεδία δραστηριοποίησης μας αλλά κάποια άλλα θα παίρνουν την θέση τους. Η σκέψη μας και η ενέργειά μας πρέπει να είναι στην προετοιμασία.

Υπάρχει στην αγορά μια δίψα για πληροφορίες, για θετική ενέργεια και μια τεράστια ανταπόκριση από τους πελάτες μας όταν κινούμαστε με ταχύτητα που τους κάνει να εισπράττουν αξία από τη δική μας προσπάθεια προσαρμογής.

Βλέπω ανθρώπους που χρειάζονται νέα πράγματα, νέες υπηρεσίες και νέα προϊόντα και κατ’ επέκταση βλέπω για την δουλειά μας μεγάλα οφέλη να εξυπηρετήσουμε αυτές τις ανάγκες. Βλέπω τους πελάτες μας να ετοιμάζουν νέα πράγματα στα οποία θα χρειαστούν τη βοήθειά μας.

Κάποια μέρα, όλα αυτά θα έχουν τελειώσει.

Ο κορωνοϊός θα αντιμετωπιστεί και θα ξαναμπούμε στους φυσιολογικούς μας ρυθμούς. Ο κόσμος θα είναι ο ίδιος αλλά ταυτόχρονα και εντελώς διαφορετικός. Και όταν αυτό γίνει, οι άνθρωποι θα θυμούνται όλα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών. Θα ξέρουν ποιος τους στήριξε, ποιος ήταν εκεί για αυτούς και ποιος θα είναι μαζί τους στο μέλλον. Όταν αυτό γίνει θα κοιτάμε στον καθρέπτη μας και θα αισθανόμαστε καλά για όλα αυτά που κάναμε τους μήνες που πέρασαν.

Δεν υπάρχει περιθώριο για σπατάλη χρόνου σήμερα. Δεν υπάρχει διαθέσιμο ούτε ένα δευτερόλεπτο για αδράνεια. Μόνο δράση. Αυτό είναι το μήνυμα και αφορά την εταιρεία μας – τις οικογένειές μας, τις ομάδες μας, τις σχέσεις μας. Αυτό που θα αποφασίσουμε να κάνουμε σήμερα είναι αυτό που θα είμαστε σε λίγους μήνες.