Επιτέλους !! Η πρώτη μου δουλειά
Επιτέλους !! Η πρώτη μου δουλειά
Μετά από μια φοιτητική περίοδο γεμάτη δυνατές στιγμές κραιπάλης, ρελάνς, πάρτι μέχρι το πρωί ατέλειωτων λίτρων μπύρας-ποτών(υπέρμετρη αγάπη στις κοκκινομάλλες Ιρλανδέζες και στον Ιάκωβο [Jack Daniels για τους απίστους] , αμέτρητων hangover και άντε λίγου άγχους (not) και διαβάσματος τότε οπού όλα έμοιαζαν να μην τελειώνουν ποτέ και απλά σκεφτόμασταν πώς θα ναι το μέλλον… ε κάπου εκεί στράβωσε η φάση και το όνειρο τέλειωσε με τον πιο γλυκόπικρο τρόπο.
Πήρα πτυχίο…! Ντάξει επιτυχία τεράστια !! Το επόμενο βήμα γνωστό σε όλους…δυο ανατομικότατες αρβύλες, χακί ρουχαλάκια και τουαλέτες που περιμένανε καρτερικά τη στοργή μου. Μετά από ένα σύντομο tour της Ελλάδας στα πλαίσια των προαναφερθέντων πριν το καταλάβω είχα το ιερό χαρτί στα χεριά μαζί με μπόλικες selfies σειρά είχε το επόμενο βήμα!
Το επόμενο βήμα “εύκολο” ψάχνω και βρισκω δουλειά κλπ. κλπ. Anyway τα πράγματα ήταν λίγο πιο δύσκολα και μετά από πολυάριθμες συναντήσεις και ραντεβού ένα ακόμα που μου κίνησε την περιέργεια λόγω του περιεχομένου της δουλείας που δεν συνόρευε τόσο με αυτό που σπούδασα (Μηχανικός δικτυών και τηλεπικοινωνίων) έμελλε να είναι αυτό που τελικά γούσταρα περισσότερο να κάνω. Πρώτη μέρα αξέχαστη πιο ψαρωμένος από ποτέ με ατέλειωτα σαρδάμ ακόμα και στο πως με λένε ή γνώριμες με νέα πρόσωπα και ονόματα που αδυνατούσα να θυμηθώ. Όλοι με υποδέχτηκαν θερμά σε ένα ομαδικό – οικογενειακό κλίμα βοηθώντας με να μπω στο παιχνίδι για τα καλά!
Κοντά σε πολύπειρους συνεργάτες- φίλους μάζεψα και συνεχίζω να μαζεύω ατέλειωτη γνώση υστέρα από πολυάριθμες ερωτήσεις (σε βαθμό σπάω νευρά και να ρωτάω πως γίνεται αυτό πως γίνεται το άλλο) και φυσικά μετά από εσωτερικά σεμινάρια οπού ο ένας βοήθαγε τον άλλο για να ανέβουμε στα βουνά ! Στα πλαίσια αυτών των σεμιναρίων κατάφερα να γίνω κομμάτι της καθημερινότητας της Synectics!
Τρεις μήνες μετά, πιο δυνατός χαρούμενος και σίγουρος για την δουλειά, μέλος πλέον μιας πολύ παραγωγικής παρέας, συνεχίζω να σπάω νευρά με τις ερωτήσεις μου να κάνω πλάκες στους υπολοίπους και να προσφέρω με έργα! Πάντα με περιέργεια για το μέλλον αλλά με μία υπομονή και όπως είπε και ο Albert Einstein ‘δεν σκέφτομαι το μέλλον. Έρχεται αρκετά σύντομα’ , οπότε όλα τα καλά είναι καθοδόν.
